دیشب خوابتو دیدم ، یه فیلم از خودت گرفته بودی گذاشته بودی توی نت

منم که همیشه آرزوم بود بدونم صدات چه شکلیه ، چه رنگیه ،

شبیه چیه ، بوی چی میده ، سبکه یا سنگین 

مثه ظاهرت سخت و اخموئه یا مثه باطنت لطیف و بچگونه ؟

انققققققد خوشحال بودم توی خواب ، هی فیلمو به صآد نشون میدادم میگفتم

ببین ببین همین دیروز بود داشتم میگفتم کاش میدونستم صداش چه جوریه

دیدی صآد ؟ ندیده و نشنیده ی من ، بلاخره دیدمو شنیدمت

 میگن اگه خواب کسی رو 3بار ببینی برآورده میشه

واسه همین همیشه آرزو میکردم بیشتر از 3بار خوابتو ببینم

بعدا توی یکی از کتابای آنتوان دو سنت اگزوپری هم خوندم

قصه های پریان تنها حقیقت زندگی اند

بعدشم توی یکی از کتابای فلورانس اسکاول شین خوندم :

خلق ات کرده ام تا اینجا ، خلق ترت هم میکنم حالا*:)

یاد کارتی افتادم که چند روزپیش با این شعر پرش کردم :

تو اگر ناممکن بودی

هرگز اتفاق نمی افتادی

آمدی و یک حادثه خوب شدی

می دانم که با من می مــــانـــــــی

هیچوقت حس خوب من

دروغ نمی گوید

تازه دیشب عآطی از خونه ای حرف میزد که باهم آجراشو چیدیم و دیواراشو بردیم بالا

میگفت مثه بچه ای نشم که با مداد شمعی روی دیواراشو خط خطی میکنه

میگفت خرابش نکنم

بعدشم از عآطی خواستم یه ستاره دیگه بهم بده

آخه راه جنگل خیلی تاریک شده بود

و کوله پشتیمم سنگین از ستاره های جمع شده توی راه

این خواب واسه من یه ستاره دیگه بود

پروئم دیگه ! چی کار کنم تازه شب قبلش یه ستاره بهم داده بود

شک کرده بودم نکنه شیشه رنگی باشه!

خلاصه دیگه چیزی نمونده تا جنگل تاریک تموم بشه و برسم به ماه ..

 " هرچیزی که ذهن آدمی خلق اش کند ،

در ذهن به تمامی اتفاق بیفتد ، بی شک در واقعیت هم اتفاق خواهد افتاد "

آنقدر با اطمینان و بی مکث حرف میزند

که لحظه ای شک نمی کنم

راست میگوید

خلق ات کرده ام تا این جا

خلق ترت هم میکنم حالا